وقتی که توی جاده ها یه همسفر پیدا نشه     
                   وقتی که تو مسیر شب حتی سحر پیدا نشه
                   وقتی که هیچکس نباشه وقتی ستاره در نیاد
                    حتی با این قاصدکا ازتو برام خبر نیاد
                   دوباره توی کوچه ها راهی یه سفر می شم
                    دنبال اشک تو دوباره دربه در می شم
                    خسته ترازهمیشه بازبغض صدامومی شکنم
                   دل روپیشت جامی ذارم خط می کشم روبودنم
                   خسته می شم ازاسمون بس که بزرگ ومبهمه
                    بس که مثل چشمای توبارونی وپرازغمه
                   می گم بمون پیشم ولی می گی که من بایدبرم
                    برای اخرین نگات توجاده ها منتظرم
........................................................................ برسنگ مزارم بنویس:


زیر این سنگ جوانی خفته است

با هزاران ای کاش

و دو چندان افسوس

که به هر لحظه ی عمرش گفته ست

بنویس:

این جوان بر اثر ضربه ی کاری مرده ست...

نه بنویس:

این جوان در عطش دیدن یاری مرده ست...

جلوی روز وفاتم بنویس:

روز قربان شدن عاطفه در چشم نگار

روز پژمردن گل در فصل بهار

روز اعدام جنون بر سر دار

روز خوشبختی یار...........

راستی!

شعر یادت نرود

روی سنگم بنویس:

آی گل های فراموشی باغ!

مرگ از باغچه ی کوچکمان می گذرد داس به دست

و گلی چون لبخند می برد از بر ما...........................................................................

خیال کردم بری میری از یادم       تو رفتی و نرفت چیزی از یادم

تو رفتی تازه عاشقتر شدم من     از اونی هم که بود بدتر شدم من

صبح تا شب این شد کارم               که واسیه چشات بیدارم

 تو خدای عاشقایی تو تموم کس و کارم  

تو بداد من رسیدی وقتی تنها یمو دیدی    تو نذاشتی برم از دست اگه چیزیم هنوز

نازنینم امید شیرینم من بحز تو کسی نمی بینم

از اون روزی کخ رفتی       یه روز خوش ندیدم

بجز دستای گرمت بلا و خوش ندیدم

زندیگمو به پای تو دادم     اون روزا رو نمیره از یادم

...................نازنینم برس به فریادم................... 

خیال کردم بری میری از یادم       تو رفتی و نرفت چیزی از یادم

تو رفتی تازه عاشقتر شدم من     از اونی هم که بود بدتر شدم من

صبح تا شب این شد کارم               که واسیه چشات بیدارم

 تو خدای عاشقایی تو تموم کس و کارم  

تو بداد من رسیدی وقتی تنها یمو دیدی    تو نذاشتی برم از دست اگه چیزیم هنوز

نازنینم امید شیرینم من بحز تو کسی نمی بینم

از اون روزی کخ رفتی       یه روز خوش ندیدم

بجز دستای گرمت بلا و خوش ندیدم

زندیگمو به پای تو دادم     اون روزا رو نمیره از یادم

نازنینم برس به فریادم