زيبايي عشق به سكوته نه فرياد

        زيبايي عشق به تحمله نه خرد شدن و فرو ريختن

              عشق خيالي ست كه اگه به واقعيت برسه

              ديگه طعم شيرينشو از دست مي ده.

       عشق يه كويره كه عاشق تشنه با

       روياي سراب معشوق قدم به جلو ميذاره

عشق راه ناهمواريه كه وقتي ازش گذشتي و تمام سختی‌ها رو

پشت سر گذاشتي مي‌رسي به جايي كه اصلا تصور نمي‌كردي 

آخرش اين باشه مثل كسي كه از كوهي بالا مي‌ره به اميد اينكه

ببينه پشت اون كوه چيه؟ لذتش فقط اميد و روياي رسيدن به اون

بالاست وقتي رسيدي مي بيني هيچي پشت كوه نبوده و

نيست نااميد و خسته مي‌شيني به اين همه راهي كه اومدي

فكر مي‌كني. البته اگه بين راه سقوط نكني.

              عشق سخن گفتن با نگاهه.

       عشق اميد به رسيدن و ترس از نرسيدنه

عشق تكرار افرينش

روز های بودنش همه با او بیگانه بودند کسی نه شاخه گلی برایش

می اوردند نه برایش می خندیدند و نه برایش می گریستند وقتی

رفت همه امدند برایش دسته گل اوردند سیاه پوشیدند و برای

رفتنش اشک ریختند شاید تنها جرمش نفس کشیدن بود

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: